گیاهپزشکی

کرم میوه خوار گوجه فرنگی

  • چیزی که این آفت را به یکی از مهم ترین و خسارت‌بارترین آفات گوجه فرنگی به ‌خصوص در کشت‌های مزرعه‌ای تبدیل می ­کند، توانایی آن در ایجاد کردن سوراخ های ریز روی میوه گوجه فرنگی در اوایل چرخه زندگی خود است تا به این ترتیب از کیفیت و بازارپسندی آن کم کنند.
  • کرم میوه خوار گوجه فرنگی بسیار پلی فاژ بوده و تقریبا در همه نقاط جهان از جمله اروپا، استرالیا، آفریقای جنوبی و شمالی و آسیا یافت می شود.
  • نام علمی این حشره Helicoverpa armigera بوده و در واقع نوعی شب‌پره است که لاروهای آن به گیاه حمله‌ور می‌شود. لاروها دارای رنگ قهوه‌ای روشن تا تیره هستند و ممکن است دارای خطوط طولی در روی سطح بدن هم باشند. در اواخر دوره بلوغ این لاروها به رنگ سبز روشن تغییر رنگ پیدا می‌کنند.
  • قسمت عمده خسارت این آفت در اثر حمله لاروها به قسمت های بارور گیاه شامل گل، غنچه، کپسول و میوه می باشد. گاها خسارت آفت با فساد میوه ها تشدید می شود که این امر موجب کاهش بازارپسندی محصول می گردد. خسارت ناشی از این آفت روی گوجه فرنگی در حالت طغیانی تا ۹۰ درصد هم گزارش شده است.
  • لاروها پس از تغذیه و کامل کردن مراحل لاروی به سمت خاک حرکت کرده و در خاک تبدیل به شفیره می‌شوند. یک تا دو هفته بعد از تشکیل شفیره حشرات بالغ از خاک خارج شده و به پرواز درمی‌آیند. بال­ های جلویی حشره کامل ماده قهوه ­ای متمایل به خاکستری با نوارهای تیره رنگ است.
  • مؤثرترین راه برای از بین بردن کرم‌های میوه اغلب تقویت شکارچیان طبیعی آنها است. استفاده از زنبور Trichogramma و نیز باکتری Bacillus thuringiensis در مباحث مدیریتی این آفت بسیار کارساز قلمداد می شود. انجام شخم عمیق و یخ آب زمستانه و استفاده از ارقام مقاوم از جمله روش های دیگر کنترلی برای این آفت به شمار می روند.

لارو کرم میوه گوجه فرنگی و تغذیه از میوه­ های نارس و رسیده

Reference

Biswas, D., Uddin, M. M., & Ahmad, M. (2019). Biorational management of tomato fruit borer, Helicoverpa armigera (Hübner) in winter under field condition of Bangladesh. Fundamental and Applied Agriculture, ۴(۲), ۷۹۲-۷۹۷

Ali, A., Rakha, M., Shaheen, F. A., & Srinivasan, R. (2019). Resistance of certain wild tomato (Solanum spp.) accessions to Helicoverpa armigera (Hübner) (Lepidoptera: Noctuidae) based on choice and no-choice bioassays. The Florida Entomologist, ۱۰۲(۳), ۵۴۴-۵۴۸

نوشته ها مرتبط