- عامل این بیماری باکتری (Ralstonia solanacearum) است که می تواند یک بیماری ویرانگر برای گوجه فرنگی در مزرعه و گلخانه باشد. دمای بالای خاک و رطوبت بالا باعث پیشرفت بیماری می شود.
- عامل بیماریزا که علاوه بر گوجه فرنگی، بسیاری از محصولات را نیز آلوده می کند، حتی در غیاب محصول حساس می تواند برای مدت طولانی در خاک زنده بماند. هنگامی که این عامل بیماریزا در یک مزرعه مستقر شود، کنترل پژمردگی باکتریایی بسیار دشوار است. این پاتوژن همچنین می تواند به راحتی توسط آب آبیاری، ابزار و تجهیزات آلوده و کارگران منتشر شود.
- گیاهان با پژمردگی باکتریایی به سرعت پژمرده می شوند و بدون نشان دادن علائم کلروز (زرد شدن بافت گیاه) یا نکروز برگ (مرگ بافت گیاه) از بین می روند. این پژمردگی معمولا دائمی است. یک زخم قهوه ای ممکن است در قسمت بیرونی ساقه نزدیک به طوقه گیاه قابل مشاهده باشد (شکل A). چنانچه در محل طوقه (محل اتصال گیاه با خاک) برش طولی ایجاد شود، داخل ساقه ممکن است تیره (بافت مرده) و آغشته به آب باشد (شکل B). در گیاهان مبتلا به عفونت پیشرفته، ساقه ممکن است توخالی باشد. ساقه های بریده شده در مقطع عرضی اغلب جریان تراوشات باکتریایی (Ooze) فراوانی را نشان می دهند (شکل C).
- برای مدیریت این بیماری می توان از تجهیزات کشت ضدعفونی شده، ارقام مقاوم، اقدامات زراعی، بهداشت مزرعه و تناوب زراعی استفاده کرد.
A: زخم طوقه، B: برش طولی ساقه، C: تراوشات باکتری در برش از مقطع عرضی طوقه
Reference
Jones, J. B., Zitter, T. A., Momol, T. M., and Miller, S. A. (eds). 2014. Compendium of tomato diseases and pests, ۲nd edition. American Phytopathological Society Press, ۱۶۸ p
