- نماتدهای سیست سیب‌زمینی، که با نام علمی (.Globodera spp) شناخته می شوند از ریشه‌های سیب‌زمینی و سایر اعضای سولاناسه تغذیه می‌کنند.
- نماتد سیست سیب‌زمینی شیری (Globodera pallida) و نماتد سیست سیب‌زمینی طلایی (Globodera rostochiensis) دو گونه معروف نماتد سیست سیب‌زمینی هستند که از نماتدهای قرنطینه ای در کشور محسوب می شوند ولی متاسفانه چندسالی است که توسط قاچاق بذرهای آلوده سیب زمینی به کشور وارد شده اند و اولین بار در مزارع سیب زمینی همدان گزارش شده اند.
- در مناطقی که سیب زمینی بدون وقفه مورد کشت طولانی مدت (۵-۴ سال) قرار می گیرد، این نماتدها جمعیتی غالب پیدا کرده و به طور مکرر ریشه گیاهان را آلوده می کنند. در آلودگی های شدید اختلالات رشد و زرد شدن برگ ها مقارن با کوتوله شدگی است. گیاهان آسیب دیده دارای سیستم ریشه‌ای کاهش یافته و همراه با سیست های کوچک طلایی تا قهوه ای رنگی هستند که می توانند عملکرد گیاه سیب زمینی را تا ۹۰ درصد کاهش دهند.
- این سیست ها تا ۲۰ سال در خاک حتی بدون گیاه میزبان هم زنده می مانند. لاروهای سن دوم در حضور ترشحات ریشه از تخم تفریخ شده و از کلاهک ریشه وارد سیستم ریشه می شوند، لاروهای سنین سوم و چهارم در داخل ریشه تغذیه کرده تا تبدیل به نماتد بالغ شوند. بدنبال این مراحل به تدریج در ریشه های ظریف و مویین گال و سیست هایی تشکیل می شود که با چشم غیرمسلح هم قابل مشاهده هستند.
- تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان، استفاده از ارقام مقاوم، ضدعفونی کردن خاک با استفاده از پوشش پلاستیکی در فصول گرم سال، استفاده از عوامل بیولوژیکی و در نهایت استفاده از سموم شیمیایی از جمله راهکارهای مدیریتی برای کنترل نماتدها تلقی می شود.
سیست های قهوه ای تا طلایی رنگ ایجاد شده، کوتولگی و از بین رفتن بوته های آلوده به نماتد .Globodera spp
Reference
Evans, K., & Stone, A. R. (1977). A review of the distribution and biology of the potato cyst-nematodes Globodera rostochiensis and G. pallida. Pans, ۲۳(۲), ۱۷۸-۱۸۹
