- نماتدهای گزارش شده از مزارع چغندرقند سالیانه ۱۱ درصد محصول چغندرقند را کاهش می دهند که از این بین ۹۰ درصد خسارت تنها به نماتد سیست چغندرقند (Heterodera schachtii) که یک انگل مهم چغندرقند است مربوط می شود.
- در مزرعه علائم آلودگی ممکن است در همه مزرعه و یا به صورت لکه هایی با گیاهان دارای رشد کم ظاهر شود. آلودگی به این نماتد منجر به تاخیر در جوانه زنی و چندشاخه ای شدن غده های زیرزمینی می شود. در آلودگی های شدید رشد کم غده ها و افزایش ریشه های فرعی از علائم قابل توجه به شمار می روند. همزمان با گسترش آلودگی این نماتدها تغییراتی در ساختار ریشه رخ می دهد که منجر به افزایش حجم سلول های ریشه می شود.
- در ایران حد تحمل چغندرقند به نماتد، متوسط یک تخم و لارو در گرم خاک برآورد شده است و جمعیت های ۵ و ۴۰ تخم و لارو در گرم خاک می توانند به ترتیب ۲۰ و ۸۰ درصد عملکرد محصول را کاهش دهند.
- جلوگیری از آلودگی به نماتد اقتصادی ترین روش مدیریت است. نمونه برداری از خاک مزارع قبل از کاشت، شستشوی ادوات و ماشین آلات کشاورزی، اقدامات زراعی مناسب همچون کشت طولانی مدت گیاهان غیرهدف (مانند صیفی‌جات)، استفاده از گیاهان تله و وجین علف های هرز، شخم عمیق و یخ آب زمستانه و آفتابدهی خاک از دیگر اقدامات موثر در پیشگیری و مدیریت بیماری است.
کچلی مزرعه و کم رشدی و شاخه ای شدن غده های چغندرقند توسط Heterodera schachtii.
Reference
Griffin, G. D. (1988). Factors affecting the biology and pathogenicity of Heterodera schachtii on sugarbeet. Journal of Nematology, ۲۰(۳), ۳۹۶
